سطح نمایشی

قاب تصویر در صفحه‌های باسمه‌ای ژاپنی، بیش‌از نقاشی‌های کلاسیک یادآور رسانه‌ی عکاسی است.

فضای صحنه، با دیدن برش‌های نامحدود و کادرهای بسته، کاملا واقعی به چشم می‌آید.

شاید که بررسی حس و حال عکاسانه‌ی این کادربندی ها مارا در تجربیات عکاسی‌مان یاری دهد.

صحنه‌ای از نمایش کابوکی

به گوشه‌ی سمت راست بالای تصویر، دقت کنید :

ببینید که با این قاب‌بندی چگونه بر دست فرشته‌ای که شمشیر را نگهداشته، تاکید شده است.

بخش بسیار کوچکی از فرشته نقاشی شده است : هنرمند کمترین اطلاعات لازم را از فرشته بودن صاحب دست در اختیار ما قرار داده‌است.

ذهن ما با قابلیتی مثال زدنی، بر پایه اندک اطلاعات داده شده، تصویر را تفسیر می‌کند.

اکنون به گوشه‌ی سمت راست پایین، پایی که وارد تصویر شده‌است دقت کنید:

اضافه شدن آن به تصویر واقعا خلاقانه است.

این قسمت ربطی به اتفاق عکس ندارد، کاملا نامربوط بوده و همانند تصویر عکاسی‌ست که عکاس درهنگام قاب‌بندی بخشی از یک صحنه، قسمت‌های دیگر را نیز وارد تصویر می‌کند.

اگرچه این قسمت ربطی به اتفاق تصویر ندارد، اما نشانگر این است که اتفاق حاضر، گوشه‌ای از جهان بزرگتر است.

James Nachtwey
Larry Towell

کتاب ماهیت عکس‌ها -استیون شور- ترجمه‌ی محسن بایرام نژاد- نشر جلوه نگار

صفحه: 63 و 64

 

0 دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

Avatar placeholder